به نقل از «همشهری آنلاین»

بیش از ۷ هزار دکل مخابراتی در تهران وجود دارد | تعداد دکل‌های غیرمجاز شهر چقدر است؟

تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۳۳۰۷

همشهری آنلاین - لیلا شریف: سال‌ها است که سازه‌های آهنی بلند قامت به عنوان دکل مخابراتی عضوی از چهره شهرهای بزرگ از جمله تهران شده است، وسیله مخابراتی که در پشت بام خانه یا در گوشه‌ای از خیابان ساکن شده‌ و حواشی زیادی درباره آن وجود دارد.

همنشینی پایتخت‌نشینان با دکل‌های ۱۲ تا ۳۶ متری همچون همنشینی با یک شمشیر دو دم است چرا که این دکل‌ها در کنار امکانات مناسبی همچون دسترسی آسان‌تر به اینترنت و آنتن دهی مناسب تلفن‌های همراه، دردسرهایی مانند از بین رفتن منظر شهری، رشد دکل‌های غیرمجاز، هراس اثرگذاری منفی بر سلامت شهروندان به خصوص زنان و کودکان و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. را در پی دارد.

در میان تمام مشکلات نظارت بر ساز و کار دکل‌ها، شاید بتوان رشد قارچ گونه دکل‌ها غیرمجاز را به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل نام برد، موضوعی که هم از سوی کارشناسان محیط زیست، پزشکان و مردم و هم در ادوار مختلف شورای شهر مورد توجه اعضا قرار گرفته است و هر یک به نحوی نسبت به این موضوع هشدار داده‌اند.

در آخرین موضع گیری نیز مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران در جلسه بهمن ۱۴۰۱ شورای شهر با بیان این جمله که « شهر ما پر از دکل است.» نسبت به این موضوع اعتراض کرد و خواستار برخورد با دکل‌های فاقد مجوز شده بود، همچنین علی‌اصغر قائمی عضو شورای شهر از توصیف «جنگل دکل‌های مخابراتی» به منظور نشان دادن وخامت اوضاع در تهران استفاده کرده بود.

وجود دکل‌های فاقد مجوز از سوی سید شهاب الدین حسینی مدیرعامل شرکت ارتباطات مشترک شهر نیز تأیید شد و مدیر این شرکت به عنوان متولی صدور مجوز برای دکل‌های تهران اعلام کرد که  در حال حاضر ۷ هزار و ۶۴۸ دکل ثبت شده – اعم از مجوزدار و فاقد مجوز- در تهران وجود دارد. گفتگوی زیر بخش اول صحبت‌های این مقام مسئول درباره این دکل‌هاست.

*آقای حسینی، لطفا بگویید برای نصب یک دکل در تهران چه مراحلی طی می‌شود؟

شرکت ارتباط مشترک شهر سامانه‌ای دارد و شرکت‌های دارای مجوز ارتباطی با ورود به این سامانه درخواست خود را ثبت می‌کنند. ثبت درخواست نیازمند درج اطلاعاتی همچون محل نصب، نوع تجهیزات و دکل است و در گام بعدی کارشناس‌ها به بررسی این اطلاعات ثبت شده می‌پردازند.

در مرحله اول اگر مدارک نواقصی داشته باشد، به شرکت اطلاع داده می‌شود تا این نواقص را رفع کنند، پس از تکمیل این مرحله، کارشناسان از محل نصب بازدید خواهند کرد، متأسفانه در مرحله بازدید نیز با مشکلاتی روبرو هستیم و به برخی از نقاط مانند منازل شخصی دسترسی آسانی نداریم.

کارشناسان در مرحله بازدید از محل تصویربرداری می‌کنند تا تمام اماکن و ابنیه پیرامون دکل ثبت و بررسی شود، پس از این مرحله است که مسئول فنی به بررسی چک لیست می‌پردازد و اطلاعات را برای کارگروه آماده می‌کند.

*نام این کارگروه مسئول بررسی دکل‌ها چیست؟

کارگروه ماده ۱۱ براساس دستورالعملی که شورا و سازمان تنظیم مقررات تدوین کرده‌اند، ایجاد شده است و زمانی که درخواست‌های نصب دکل به میزان مشخصی برسد، جلسه برگزار می‌شود. جمع بندی جلسات کارگروه منتج به صدور یا عدم صدور مجوز نصب دکل می‌شود. صدور مجوز نیز در دو شکل صدور مجوز قطعی یا مشروط است.

*منظور از مشروط چیست؟

مثلا مجوز یک دکل مشروط به سنجش تشعشعات از سوی سازمان انرژی است چرا که در ضوابط ما حداقل فاصله دکل‌ها تا خانه مسکونی باید ۳۰ متر با دیواری که پنجره ندارد، باشد و اگر کارشناس‌ها ببینند که در یک زاویه دیگر ممکن است تشعشع به ساختمان دیگری برسد، ما می‌گوییم که با شرط گواهی سنجش تشعشع از سوی سازمان انرژی اتمی مجوز داده می‌شود. زمانی که مجوز صادر شود، وارد بحث‌های پرداختی اپراتورهای می‌شویم و طبق مصوبه شورای شهر، صدور مجوز براساس ارتفاع آنتن(۱۲، ۲۴ و ۳۶ متری)، نوع تجهیزات و اینکه تمدیدی است یا خیر، قیمت خاص خود را دارند. این هزینه‌ها به اپراتور اعلام می‌شود و پس از واریزی شرکت اپراتور، برگه‌ای تحت عنوان مجوز بهره‌برداری از دکل برای مدت یک سال داده می‌شود.

*بنابراین دکل ابتدا نصب می‌شود و پس از آن تشعشع سنجی انجام می‌شود؟

بله! اگر هم سازمان انرژی اتمی گواهی صادر نکند، خودشان پیگیر جمع آوری دکل خواهند شد.

*چه افرادی عضو کارگروه هستند؟

نماینده سازمان‌های تنظیم مقررات، محیط زیست، زیباسازی شهرداری، عضو شورای شهر، معاون فنی شرکت ارتباطات شهر،‌ نماینده حقوقی شهرداری، معاون فنی فاوای شهرداری و ... حضور دارند. با توجه به تعداد درخواست‌ها نیز این کارگروه جلسه می‌گذارد.

*در تهران چند دکل وجود دارد؟

براساس بررسی صورت گرفته در حال حاضر ۷ هزار و ۶۴۸ دکل ثبت شده – اعم از مجوزدار و فاقد مجوز- در تهران وجود دارد.

*در حال حاضر چند دکل فاقد مجوز در تهران است؟

از ابتدای فعالیت شرکت نزدیک به ۶ هزار و ۳۲ مجوز صادر شد اما در حال حاضر ۷ هزار و ۶۴۸ دکل در تهران وجود دارد، بر این اساس باید گفت که هزار و ۶۱۶ دکل فاقد مجوز در شهر داریم.

*پراکندگی این دکل‌ها در شهر به چه شکل است؟

منطقه یک شهرداری‌ ۶۲۴ دکل، منطقه دو ۸۶۶ دکل، منطقه سه ۸۱۴ دکل، منطقه چهار ۵۴۱ دکل، منطقه پنج ۵۰۷ دکل، منطقه شش،‌۸۳۹ دکل، منطقه هفت ۴۴۴ دکل،‌منطقه هشت ۱۸۱ دکل، منطقه نه نیز ۱۰۹ دکل دارد.

۱۵۶، ۲۷۲، ۳۷۳، ۱۴۰ دکل به ترتیب در مناطق ۱۰ تا ۱۳ قرار دارد. منطقه ۱۴ دارای ۲۲۳ دکل است و همچنین منطقه پانزده ۲۸۷ ،‌ منطقه شانزده ۱۶۲، منطقه هفده ۱۲۹، منطقه هجده ۲۱۷، منطقه نوزده ۱۶۶ دکل دارند.

۲۰۹، ۱۸۵ و ۲۰۴ دکل نیز به ترتیب در مناطق ۲۰ تا ۲۲ وجود دارد. براین اساس باید گفت که بیشترین درصد پراکندگی دکل‌ها در منطقه ۲ با  ۱۱.۳ درصد و در منطقه ۶ نیز ۱۱ درصد است.

*بالا بودن تعداد دکل‌ها در برخی مناطق براساس نیاز ساکنان است یا امکانات محیطی این شرایط را فراهم کرده است؟

چند پارامتر وجود دارد و عمده‌ترین دلیل براساس جمعیت کاربرهای اینترنت و تلفن همراه در آن منطقه است. در مناطقی که مسکونی،‌تجاری و اداری هستند، شاهد حجم بالای دکل‌ها هستیم.

*فاصله مجاز دکل با محدوده مسکونی چقدر باید باشد چرا که در برخی از مناطق شاهد نصب دکل‌ها بر پشت بام خانه‌ها هستیم.

لازم است بدانیم که نوع امواج ساطع شده از دکل‌ها به این شکل است که تشعشع امواج به شکل دایره‌ای عبور می‌کنند و زیر دکل امن‌ترین نقطه امواج است و کمترین میزان تشعشع را دارد.

*این حرف شما مبنای علمی دارد؟

بله! این نکته ثابت شده است و تا کنون نیز مقاله‌ای در رد آن ندیده‌ایم. اینکه شهروندان به واسطه امواج دکل‌ها دچار بیماری شوند، مبنای علمی ندارد.

*موضوع تأثیر منفی تشعشعات دکل‌ها بر سلامت شهروندان موضوعی است که همواره در حوزه سلامت مورد بحث است،‌ آیا صحبت شما مبنای علمی دارد؟

ما مرجع پاسخگویی به این قضیه نیستیم و یکی از مراجعی که به درستی می‌تواند به این مسئله پاسخ دهد،‌سازمان تنظیم مقررات ارتباطات رادیویی و سازمان انرژی اتمی است. به هر حال با توجه به استاندارد ما - که استاندارد جهانی است – زمانی که یک دکل در ارتفاع ۵ متری قرار دارد، آخرین طول موجی که می‌تواند به یک فرد با قد معمولی برخورد کند ‌در فاصله ۸۰ متری است. در زیر دکل امواجی ثبت نمی‌شود و تأثیر امواج بر خانه‌ای که دکل بر آن نصب شده است، تقریبا صفر است و حتی خانه‌ای که دکل بر روی آن نصب است شاید نتواند از امکانات دکل استفاده کند و باید از دکل‌های اطراف بهره ببرد.

در نهایت باید تأکید کنم که بیشتر افراد نگرانی از تشعشع دارند اما رد یا تأیید این مسئله در حیطه فنی سازمان ما نیست.

*برای نصب دکل چه نقاطی انتخاب می‌شود آیا نصب بر روی پشت بام‌ها با توجه به هراس مردم کاهش یافته است؟

ما یکسری دکل‌های زمینی داریم که محل نصبشان نقاط خصوصی و دولتی (عمدتا ذیل شهرداری مانند سازمان پارک‌ها، زیباسازی، آتش نشانی و ...) است. در برخی نقاط نیز امکان نصب دکل زمینی وجود ندارد مانند مناطق مسکونی که تراکم منازل زیاد است به سمت دکل‌های پشت بام می‌رویم. اپراتورها با صاحبان منازل وارد مذاکره می‌شوند و پس از نهایی شدن رایزنی‌ها و تعیین میزان اجاره، صدور مجوز از سوی ما صورت می‌گیرد.

ما در خصوص بحث املاک، موظف هستیم که بحث ماده ۱۰۰ املاک را بررسی کنیم که آیا این ملک دارای تخلف ساخت و ساز است یا خیر.

این گفتگو ادامه دارد...

کد خبر 763927 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مخابرات شهرداری شورای شهر تهران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: مخابرات شهرداری شورای شهر تهران تهران وجود سازمان انرژی حال حاضر شورای شهر صدور مجوز فاقد مجوز دکل ها نصب دکل پشت بام ۷ هزار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۳۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ذخیره غیر اصولی آب به خاطر ترس از خشکسالی 

به گزارش قدس خراسان، در بیست و سومین جلسه قرارگاه آب شهرستان مشهد که طی هفته گذشته در محل شرکت آب و فاضلاب این شهرستان برگزار شد، فرماندار مشهد با توجه به بارش‌های پایان فروردین و تفاوت آن با همین بازه زمانی در سال گذشته، گفت: آمار و بازدیدهای میدانی نشان‌دهنده افزایش حجم بارش‌ها در چند روز اخیر در مشهد نسبت به مدت مشابه سال گذشته است و این پرسش مطرح می‌شود چرا با وجود اینکه حجم بارش‌ها افزایش یافته و کار سدها کنترل و جمع‌آوری رواناب‌ها و سیلاب‌هاست، آب ورودی به سدها تغییر چشمگیری نداشته است. بنابراین برای رسیدن آب به سدها باید مشکلات و موانعی که در مسیر وجود دارد برطرف شود.

برای بررسی این موضوع و پاسخ به این پرسش، در ابتدا نیازمند آمار دقیق بارش‌ها در شهر هستیم که در این زمینه سید جواد رسولی رئیس گروه تحقیقات هواشناسی کاربردی اداره‌کل هواشناسی خراسان رضوی گفت: میزان بارش‌ها در فروردین ۱۴۰۳در مشهد ۱۹/۹ میلیمتر و در فروردین سال گذشته ۵/۹ میلیمتر بوده که در مقایسه با عدد ۵۲/۴ میلیمتر در دوره آماری ۳۰ساله در همین مدت زمان در شهر مشهد شاهد کاهش بارندگی بوده‌ایم؛ اما در مقایسه این دو سال با یکدیگر، شاهد افزایش میزان بارندگی‌ها هستیم.

زمین خشک، باران را می‌بلعد

رئیس پژوهشکده آب و محیط زیست دانشگاه فردوسی در تشریح دلایل نرسیدن آب به پشت سدها اظهار کرد: یک رژیم طبیعی بارش داریم که این رژیم طبیعی نوسان دارد و کم و زیاد می‌شود. وقتی زمین در سال‌های خشک میزان رطوبت طبیعی خود را از دست می‌دهد، در سال‌های بعد بارش‌ها باید این میزان کمبود را جبران کند تا زمین میزان رطوبت طبیعی خود را بدست بیاورد و طبیعی است وجود چاه‌ها و استخرها در مسیر سدها مانع رسیدن آب شود.

کامران داوری گفت: باید پرسید متولی آب چه سازمانی است که پاسخ آن این است «آب منطقه‌ای». آیا آب منطقه‌ای نظارت دارد و متولی جلوگیری از برداشت‌های غیرمجاز هم آب منطقه‌ای است؟ می‌دانیم نظارت دارد و این وظیفه را هم انجام می‌دهد. آیا این سازمان برای گشت و بازرسی هزینه می‌کند که اتفاقاً این کار را هم انجام می‌دهد و آیا متوجه می‌شوند این برداشت‌های غیرمجاز اتفاق می‌افتد؟ باید متوجه شوند چون اگر متوجه نشوند، جای سؤال است؛ اما این پرسش اساسی مطرح است که چرا تاکنون جلو این آب‌دزدی‌ها و برداشت‌های غیرمجاز گرفته نشده تا شاهد این نتایج نباشیم. 

آب؛ زیربنای توسعه

وی آب منطقه‌ای و منابع طبیعی را مسئول حفظ این منابع دانست و افزود: وقتی جایی سرسبز است، حتماً نباید دنبال کشف استخر یا چاه باشیم. هر توسعه و سرسبزی یعنی آب در حال استفاده است. اگر در کوه و یا دامنه آن قبلاً توسعه‌ای نبوده و تازه اتفاق افتاده؛ یعنی یک منبع تأمین آب وجود دارد و در مورد ایجاد این مکان‌ها ابتدا باید منابع طبیعی پاسخ بدهد که چطور این اتفاق افتاده و سپس آب منطقه‌ای باید درباره تأمین آب این محل‌ها پاسخگو باشد. 

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد ضمن ارائه راهکاری عملی برای شناسایی این مناطق تأکید کرد: طرح این مسئله و پاسخ به پرسش‌ها با آب منطقه‌ای است. در تابستان هر جایی سرسبز است؛ یعنی آب در حال استفاده است. با عکس‌برداری ماهواره‌ای و مقایسه دوره‌ای به راحتی می‌توان تشخیص داد چه محل‌هایی جدید ایجاد شده‌اند و مجوزهای داده شده توسط آب منطقه‌ای برای حفر چاه و ساخت استخر هم مشخص است. بنابراین به سادگی می‌توان فهمید برداشت آب به صورت غیرمجاز در حال وقوع است یا خیر و باید پیش از حاد شدن مسئله با توجه به کمبود منابع، جلو این‌گونه توسعه‌ها به سرعت گرفته شود تا شاهد از بین رفتن منابع و ذخایر طبیعی نباشیم.

ذخیره غیر اصولی آب به خاطر ترس از خشکسالی 

در تحلیل بیشتر این گفته، عضو هیئت مدیره انجمن ناجیان آب در گفت‌وگو با قدس خراسان عنوان کرد: در مدت زمانی که بارندگی سیلابی نداریم، بخش عمده‌ای از بارش‌ها جذب زمین می‌شود که عمده بارندگی‌های سال آبی امسال به شکل نرم و با شدت کم بود و آب فرصت کافی برای جذب در زمین داشته  و با توجه به تشنگی شدید زمین، این آب جذب شده است.

محمود طباطبائی گفت: خیلی از افراد طی سال‌ها برای اینکه با مشکل خشکسالی مواجه نشوند، اقدام به ساخت استخر کرده‌اند که در برخی مناطق مانند اسفراین کاملاً مشهود است؛ یعنی مردم آب جاری در نهرها را به استخرها هدایت می‌کنند و همین موجب شده آب به پشت سدها نرسد و باید گفت گاهی ابعاد این استخرها خیلی زیاد است. 

وی در خصوص نرسیدن آب به دو سد ارداک و کارده توضیح داد: در محدوده سدهای ارداک و کارده بعید به نظر می‌رسد استخرهای بزرگی باشد که مانع رسیدن آب باران به سدها شود؛ چون منطقه کوهستانی است و زمین باز در آنجا وجود ندارد. ساخت استخرها در مناطقی که حالت دشت دارند مانند دشت کاشمر، دشت قوچان و سبزوار بیشتر میسر است که در این مناطق این قبیل استخرها را به وفور می‌توان دید  یا در شاخه‌هایی که آب به کشف‌رود می‌ریزد مانند فریزی، شاندیز و اخلمد چون آب به دشت وارد می‌شود تا سپس به کشف‌رود بریزد، در این شرایط می‌توان آب را به استخرها و مخازن هدایت کرد.  

عضو هیئت مدیره انجمن ناجیان آب در ادامه تشریح کرد: در سال‌های گذشته هم به دلیل اینکه چاه‌ها برداشت زیاد داشته‌اند و سطح آب را پایین برده‌اند، زمین بیشتر تشنه است و همین عامل سبب شده رواناب ایجاد نشود و ممکن است وجود چاه‌های غیرمجاز هم نرسیدن آب به سدها را تشدید کند.

وی ضمن اشاره به بازدیدهای میدانی از منطقه کارده ادامه داد: در این مناطق به دلیل نظارت آب منطقه‌ای ساخت هرگونه بند توسط مردم غیرممکن است مگر اینکه در منطقه طرح‌های آبخیزداری اجرا شود. براساس بازدیدهای میدانی انجام شده از سد کارده تا سرشاخه‌های آن، مسیر کاملاً کوهستانی و دارای شیب تند است و ناهمواری بسیاری دارد و در کارده امکان زدن بند وجود ندارد؛ اما در شاخه‌های فرعی آن ممکن است ساخت بند یا استخر و حفر چاه غیرمجاز اتفاق بیفتد.

آب زیربنای هرگونه توسعه‌ای به شمار می‌رود. کمبود منابع آب سطحی در مشهد استفاده از آب چاه‌ها و قنات‌ها را تشدید کرده تا کمترین چالشی برای تأمین آب در راستای نیازهای اولیه ایجاد نشود. در کنار اینکه هرگونه صرفه‌جویی باید از سوی مردم مدنظر باشد، این پرسش مطرح می‌شود چرا با کسانی که از منابع آبی استفاده غیرمجاز می‌کنند، به صورت جدی‌تر برخورد صورت نگرفته است؟ آیا داشتن توان مالی و ارتباطی در نتیجه نگرفتن این اقدام‌ها تأثیر دارد؟

طبق اظهار شاهدان عینی در برخوردهای آب منطقه‌ای با کسانی که آب را به صورت غیرمجاز بهره‌برداری می‌کنند، این افراد می‌گویند برخی چاه‌ها به دلایلی پس از بررسی، پر نمی‌شوند و چاه‌هایی که پر می‌شوند هم پس از رفتن مأموران و بعد از چند روز، دوباره در یک نقطه دیگر حفر می‌شوند که عملاً نشان‌دهنده بی‌فایده بودن این‌گونه برخوردهاست. 

هر چند برخورد با کسانی که به بیت‌المال دست‌اندازی دارند، باید جدی‌تر از گذشته دنبال شود؛ اما با دقیق شدن در این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که عواقب برداشت غیرمجاز و استفاده بی‌رویه از منابع آبی و حساسیت به وجود آمده هنوز به اندازه کافی برای همه مردم ایجاد نشده و باید تأکید کرد کار فرهنگی، کارگشای مدیریت همه منابع آبی است. هزینه‌ها، برخوردها، ساختن سدها و بندها زمانی معنا پیدا می‌کند که هر شخص در هر جایی با حساسیت درباره آب بتواند تصمیم‌گیری کند وگرنه هر روز شاهد بلعیده شدن منابع آبی و طبیعی به دلیل منافع شخصی و گروهی هستیم. تا لحظه‌ای که هر فرد خود را نگهبان آب نداند، همین آش است و همین کاسه.

خبرنگار: طاهره فجر داودلی

طاهره فجرداودلی